English version : WHICH IS MY COUNTRY
ประเทศที่เสือดำหน้าคะมำเพราะไรเฟิล
ประเทศที่พล่ามแต่ศีลธรรม แต่อาชญากรรมสูงกว่า'ไอเฟล
ประเทศที่กฎหมายไม่สู้พระธรรมหรือไบเบิล
ประเทศที่คนดีๆมี ไม่สดุดีเป็นไอดอล
ประเทศที่ตุลาการมีบ้านพักบนอุทยาน
ประเทศที่ใจกลางกรุงกลายเป็นทุ่งสังหาร
ประเทศที่ผู้นำทานอิฐ ทานปูนเป็นของหวาน
ประเทศกูมี ประเทศกูมี
ประเทศไร้คอรัปชั่นที่ไม่มีการตรวจสอบ
ประเทศที่นาฬิการมต. เป็นของศพ
ประเทศที่มีสภาเป็นห้องนั่งเล่นของนักรบ
ประเทศที่เขียนรัฐธรรมนูญให้กองทัพใช้ตีนลบ
ประเทศที่ศิลปินวางท่าเป็นขบถ
ประเทศที่ขบถเจออำนาจราดจนหัวหด
ประเทศที่ขบถเดินตามรัฐเป็นฝูงมด
ประเทศกูมี ประเทศกูมี
ประเทศที่มีคนใส่สูทเวลาติดคำพูดปากเขาว่าแล้วตาขยิบ
คนจนวิ่งตามนโยบายต้องตายเพราะไม่มีบัตรสามสิบ
ประเทศที่รวยอำนาจ เลยจับเสือป่ายังกะปลาดิบ
จับมือใครดมไม่ได้ ก็เอาเป็นว่างั้นกูไม่ผิด
ประเทศที่ฆ่าคนตาย ถ้ามีเงินก็ช่วยคดี
ประเทศที่กฎยืดได้ ซะยิ่งกว่าแขนลูฟี่
คนแสร้งพูด จงทำดี จงทำดี
ประเทศกูมี ประเทศกูมี
ประเทศที่ปลายกระบอก คอยจ่อที่ปลายกระเดือก
ประเทศที่บอกเสรี แต่ดันไม่มีสิทธิ์เลือก
ประเทศที่ด่าไม่ได้ทั้งๆที่ติดที่ปลายเหงือก
ประเทศที่สิ่งที่มึงทำ ผู้นำจะส่องตามเสือ*
ประเทศที่อธิปไตยถูกยึดไว้โดยคนสถุน
ประเทศที่มึงจะต้องเลือก จะอมความจริงหรืออมกระสุน
ประเทศที่ขุนกินเบี้ยมีเหี้*และยิงเป็นฝูง
ประเทศกูมี ประเทศกูมี
ประเทศที่รัฐบาลไม่มีใครกล้าลบหลู่
ประเทศที่มีกฎหมายไว้ให้ตำรวจข่มขู่
ประเทศที่คนมีความคิด ต้องพากันแสร้งว่าหลับอยู่
และถ้ามึงไม่อยากอยู่ถ้าเกิดเขาบังคับมึงก็ต้องอยู่
ประเทศที่คนไม่อ่านหนังสือโดยเฉพาะผู้นำ
ประเทศที่บอกให้อยู่เฉยๆ ถ้าไม่อยากนอนเรือนจำ
ประเทศที่คนมียศทุจริตแค่ไหนก็รอดทั้งวัน
ประเทศกูมี ประเทศกูมี
ประเทศที่พรรคการเมืองเสือ*แบ่งเป็นสองขั้ว
ประเทศที่พลเมืองในเมืองแม่*ถูกแบ่งเป็นสองข้าง
ประเทศที่คนแม่งตาย ตาย ตาย ในม็อบทั้งสองขั้ว
ประเทศที่คนแม่งกลัว กลัว กลัว ทหารทั้งสองข้าง
ประเทศที่ 4 ปี แล้วไอ้สั*แม่งยังไม่เลือกตั้ง
ประเทศที่เสรีไอ่สั*แม่*บอกว่ากูน่ะเลือกได้
ประเทศที่เลือกนายกต้องให้ทหารมาเลือกให้
ประเทศกูมี ประเทศกูมี
ประเทศที่งบประมาณเกินค่าประมาณ
ประเทศที่อุกฉกรรจ์มีเงินคอยซุกตามบ้านข้าราชการ
เป็นประเทศที่ผู้นำ ค่อนข้างจะน่ารำคาญ
ประเทศที่มีกฎหมายแต่ใช้ปืนกลล้มหน้ากระดาน
ประเทศที่คนยังสุขสำราญแต่ใช้ชีวิตอยู่ในกะลา
4 ปีผ่านไปภายใต้บาทา ไม่มีใครเดินข้างในสภา
ประเทศที่แม่*น่าเอือมระอา ที่ไม่ต้องบอกก็รู้ดี
ประเทศกูมี ประเทศกูมี
ประเทศที่มีทุกสิ่งยกเว้นหนึ่งสิ่งคือสามัญสำนึก
ขับเคลื่อนฟันเฟืองด้วยเงินตรา เหมือนเป็นคาถาสารพัดนึก
เนิ่นนานจนตกผลึก อาจได้เป็นเพชรที่ส่องประกาย
ความชั่วบูชากันเป็นฝูงลิงบนแท่งศิลาของความเห็นแก่ตัว
มัวเมาจนไร้สมองที่โง่เขลาจนไร้การตอบสนอง
เพิกเฉยต่อความถูกต้องปล่อยให้สัตว์ชั่วเนิ่นนานยิ่งหยิ่งผยอง
ปกครองทุกสิ่งด้วยความมืดและความกลัว
ประเทศกูมี ประเทศกูมี
ประเทศที่ดีจัง แบบว่าโคตรจะจีรัง
รุ่งโรจน์ไม่ยั่งยืน โดนลักเอาเปรียบมีคนที่เกลียดจนล่ำลือ
ประเทศโดนคว่ำบาตร แล้วมีคนลำบากทุกย่านเดิน
ประเทศในร่างมาร มีรัฐประหารต้องทนและกล้ำกลืน
ประเทศที่ลั่นปืนใส่ผู้ชุมนุมในค่ำคืน
ประเทศเอากฎหมายแต่ไม่ศักดิ์สิทธิ์ชิ*หายแล้วบ้านเมือง
ประเทศที่ตั้งตาขยายพันธุ์ แดกงบไปมากเปลือง
ประเทศกูมี ประเทศกูมี
ประเทศที่มีความสามารถ เสกกฏหมายกลายเป็นข้ออ้าง
ประเทศที่ประชาชนแต่งกายด้วยความหวังเป็นท่อนบน และมีความจนเป็นท่อนล่าง
ประเทศที่ดูแล้วมันหูตึง จึงไม่ได้ยินประชาชนในช่องว่าง
ประเทศที่ต่างคนก็ต่างบอก ต่างก็ชอบรับฟัง
ประเทศที่เก็บบัญชีในข้อสอบ
ต่างก็แย่งกันตอบ เพราะต่างชอบนับตังค์
ประเทศที่ใส่สัญญาหลอกๆ เป็นกระสุนลงกระบอก
สร้างระบอบหลอก บอกให้รักมัน
ประเทศที่แจกเก้าอี้เป็นคำตอบ
คงดูออก เราชอบนั่งนับวัน
ประเทศกูมี ประเทศกูมี
ประเทศกูมี
ที่มา/ความหมายของเพลง:
แสดง
