อัลบั้ม : ตรงแนว
เหม่อมอง อาทิตย์ที่ลับขอบฟ้ากว่าจะหมุนไป
ความเหงากับวันเวลาก็แปนผันตรงกันไป
ยิ่งนานเท่าไร ยิ่งเหงา
หลับตา นอนคิดอยากรู้ปัญหาอยากจะเข้าใจ
ความรักกับวันเวลาแปรผกผันกันหรือไง
ยิ่งนานเท่าไร รักยิ่งน้อยลง
* เหตุใดความรักที่ล้นดวงใจ ลดจนลบเลือนไป
ทุกคืนยังรอ ว่าเธอจะกลับมาไหม
กลับเป็นความเหงารุมเร้าดวงใจ เหงามันหนาวเกินไป
ฉันขอให้เธอรักฉัน อีกครั้งได้ไหม
เหม่อมอง อาทิตย์ที่ลับขอบฟ้ากว่าจะเข้าใจ
ความรักจะแปรผกผันกับความเหงาในหัวใจ
ยิ่งรักเท่าไร เหงายิ่งน้อยลง
หลักการ ความรักกับช่วงเวลาและความเหงาใจ
เรียงร้อยเป็นสมการ การแปรผันแทนค่าไป
มีใครเข้าใจสิ่งไหน
สุดท้าย จะคิดหลักการจากไหนก็ไม่สำคัญ
วันนั้นที่เธอจากไปมีทางไหนแก้ไขมัน
หลักการร้อยพัน ไม่มีคำตอบ
( * )
เหม่อมอง อาทิตย์ที่ลับขอบฟ้ากว่าจะเข้าใจ
ความรักจะแปรผกผันกับความเหงาในหัวใจอย่างนั้น
ยังรออยู่ทุกวัน ถ้าเธอรักกันฉันไม่เหงาเลย
เธอยังรักกันฉันไม่เหงาเลย
ตอนเรารักกันฉันไม่เหงาเลย
ตอนเรารักกันฉันไม่เหงาเลย
ที่มา/ความหมายของเพลง:
แสดง
