อัลบั้ม : Room39
ร่วมร้องเพลง : ศักดิ์สิทธิ์ เวชสุภาพร , Khan T
Ost. 407 เที่ยวบินผี
กะอยู่แล้ว ว่าสักวันก็ต้องเดิน มาถึงจุดๆนี้
แม้อยากกุมมือต่อไป ให้เนิ่นนานอย่างที่ใจเคยฝันไฝ่
สักแค่ไหนก็ตาม แต่ความพยายามไม่มีความหมาย
เมื่อสถานีสุดท้ายของเราห่างไกลกันแล้ว
* จบแล้วต้องจบแล้ว จะยื้อนานแค่ไหน
แต่สุดท้ายก็ต้องลงเอยที่จบแล้ว สิ้นสุดแล้ว
จะรักกันเท่าไร แต่สุดท้ายเราก็ต้องแยกกันกลับ
เป็นธรรมดา คนที่จุดหมายอยู่ทางขวา
ต้องเดินแยกทางกับคนที่ไปทางซ้าย
แม้อยากกุมมือต่อไป ให้เนินนานอย่างที่ใจเคยฝันไฝ่
แค่ไหนก็ไม่ได้ เพราะความพยายามไม่มีความหมาย
เมื่อสถานีสุดท้ายของเราห่างไกลกันแล้ว
( * )
( ฮูว ฮู้ว ) แยกกันกลับ
( โอ้ว ) แยกกัน แยกกัน
จบแล้ว ต้องจบแล้ว จะยื้อนานแค่ไหน
แต่สุดท้ายก็ต้องลงเอยที่จบแล้ว สิ้นสุดแล้ว
จะรักกันเท่าไร แต่สุดท้ายเราจะต้องแยกกัน
( * )
แยกกันกลับ จะรักกันเท่าไร แต่สุดท้ายเราก็ต้องแยกกันกลับ
ต่อให้รักสักแค่ไหน แต่สุดท้ายเราก็ต้องแยกกันกลับ
จะรักสักแค่ไหน แต่สุดท้ายเราก็ต้อง แยกกัน..
ที่มา/ความหมายของเพลง:
แสดง
